Category Archives: argi ta hizkiak

Arrastoen melodia

Arrastoen markak, pausoen taupaden erritmoan, elurraren zuritasunaren kraskaren melodiaz, bidean ibilitakoa agerian, zuriaren zorian, trabaren itzala topatu arte elurrezko isiltasun beltza bailitzan. Eta hortxe dago zure sormenaren haziaren giltza: Eguzkian. Bere argi xamurra jarraitu beharko duzu pentagramaren muga klaustrofobikoa gainditu ahal izateko, arantzadun nota irristakorrak entonatzen dituzun bitartean malenkoniaz zein pasioz berriz zure arrastoaren itzalIrakurtzen jarraitu “Arrastoen melodia”

Lehorrean ez zara bustiko

Lehorrean ez zara bustiko ez,solidoan , ez zara inon murgilduko; hezetasunak ez dizu, zure hezurduran,zimiko eginen lehorrean, harresi ondoan babestua zaude, ez duzu oreka mantendu behar ez baituzu olatutzarrekin borrokatu behar. Eta ,jakina, nabarmenagoa zara idorrean,blaitu gabe eguzkiak zure koloreak edertzen ditu, alabaina eskaparatetan gertatzen den bezalaxe, ageriago zaude,biluziago, estatikoago eta finean txalupa zara: bustianIrakurtzen jarraitu “Lehorrean ez zara bustiko”

Lanbrotzen ari

Lanbrotzen ari da lurra lanbrotzen ari da basoa lanbrotzen ari da mendia lanbrotzen ari dira bazter guztiak. Eta ni hemen, ikusle, laino beltzaren maindiriaren beldur ene lanbrotzearen esperoan, estaldurarik gabeko bakardadean baino nahiago baitut lainopean bizi jakin arren iluntasuna eta itsukeria gure geroa izanen direla , babes gabeko izate hutsala izan baino isolatua biziraun zentzugabean egon bainoIrakurtzen jarraitu “Lanbrotzen ari”

Hoy no quiero estar lejos de la casa y el árbol

hoy no quiero estar de la casa y el arbol Hoy no quiero estar lejos de la casa y el árbol, hoy quisiera estrechar mi ciudad sumergida, boca de los corales, alma de las esponjas, dureza de las piedras que se encuentran a veces, ojos de las estrellas de mar y los peces. Hoy teIrakurtzen jarraitu “Hoy no quiero estar lejos de la casa y el árbol”

ihes egin nahi izan nuen

Ihes egin nahi izan nuen itsaso barrenaren infinitora, olatuen kulunka  beroa  bilatuz. Ihes egin nahi izan nuen haizearen kilika jostalarien laztanak sentitu ahal izateko. Ihes egin izan nahi nuen uraren melodiaz bizitzaren taupadak berreskuratu ahal izateko. Katez loturik naukaten hatsen bitsetatik, lehorrean pilatuta naukaten orroetatik, zartaturik ta herdoilturik naukaten begiradetatik ihes egin nahi izan nuen-eta.Irakurtzen jarraitu “ihes egin nahi izan nuen”

Mintzoak zihoen

Eta bideko lanbroa desagertu ahala ohartuko zara bide bazterreko piztia ez zela  hala. Orduan negarrari emanen diozu eta  indar gabeko hats aparrez xuxurlatuko duzu : Mintzoak zihoen etxean ginela, Mintzoak zihoen etxean ginela, eta zuek ezetz, akatu beharreko pizti gogainkarria zela, gure etorkizunean existitu ezin den monstruo beldurgarria zela.   Alabaina, ordurako mila urteko zuhaitz Irakurtzen jarraitu “Mintzoak zihoen”